Zmarł Ojciec Profesor Mieczysław Albert Krąpiec OP
: czwartek, 15 maja 2008, 18:36
Zmarł Ojciec Profesor Mieczysław Albert Krąpiec OP
Ojciec Profesor Mieczysław Albert Maria Krapiec – dominikanin uczeń Ojca Jacka Wornieckiego, były rektor KUL, twórca Lubelskiej Szkoły Filozofii Klasycznej (realnej), zmarł nagle 9 maja rano. Miał 87 lat.
O. Mieczysław Albert Krąpiec OP był wieloletnim profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jego rektorem w latach 1970-1983. Był wybitnym filozofem metafizykiem, jego prace tłumaczone były na wiele języków. Jednocześnie był doskonałym organizatorem i obrońcą uczelni w trudnych czasach.
W czasach tzw. pokomunistycznej transformacji wspierał swoim zaangażowaniem KUL jak zawsze, Radio Maryja jako Przewodniczący Rady Programowej Radia i gromadząc wobec siebie elitę katolicką moralną i intelektualną w tej Radzie, i wytrwały felietonista, wysłał do Radia swoich uczniów z KUL profesorów, doktorów oraz zainicjował i praktycznie dokończył Powszechną Encyklopedię Filozofii ( przy wytrwałym wsparciu Radia Maryja) oraz wspierał takie dzieła jak Instytut Edukacji Narodowej przy Radio Maryja wysyłając tam swojego młodego wtedy jeszcze magistra a dzisiaj doktora Arkadiusza Rybę, oraz Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej Ojców Redemptorystów w Toruniu.
Ojciec Profesor zmarł w swojej celi lubelskiego klasztoru dominikanów, czytając swoje hasło "Chrześcijaństwo", które miało być zamieszczone w suplemencie. Sprawdzał je wczoraj i przy rozdziale "Nadejście Mesjasza" zmarł przy biurku, przy pracy. Z perspektywy teologicznej jest to znak Bożej obecności.
To też jest taki symboliczny znak, że tej pracy, którą tak głęboko tworzył, którą tak bardzo żył, do końca pozostał wierny. Ta Encyklopedia została zresztą ofiarowana Narodowi Polskiemu na ręce Jana Pawła II. W ten sposób Ojciec Profesor chciał, aby myśli, pojęcia stawały się silną podstawą dla kultury polskiej, dla polskiej filozofii. I na pewno mu się to udało.
Pogrzeb świętej pamięci Ojca Profesora odbędzie się w najbliższą sobotę w Lublinie.
====
WIELKI POLAK Z PODOLA - OLBRZYMIA STRATA
Mój Ojciec Profesor!
Jeden z ostatnich wielkich Polaków i katolików z okresu po odzyskaniu niepodległości.
Mam liczne osobiste wspomnienia związane z Ojcem Profesorem Mieczysławem Albertem Marią Krąpcem - w Lublinie znałem Ojca Rektora z famy jaką miał jako Ojciec Rektor KUL - Ojciec studentów - Ojciec odpowiedzialny za Lubelską Katolicką Alma Mater ( Matkę Żywicielkę) - KUL.
Znałem Ojca Profesora z opowiadań mojej Mamy z czasów nauki w gimnazjum klasycznym i, Wincentego Pola w Tarnopolu ( "województwo podolskie" ) oraz ze spotkań kresowiaków podolskich w Opolskiem, Wrocławskiem i Lubelskiem.
W ostatnich latach słuchałem Ojca Profesora w felietonach 7.50 w Radio Maryja ( chociaż od kilku lat już nie przesyłał tych felietonów do Radia). Na żywo widziałem niedawno Ojca profesora w Toruniu na sympozjum organizowanym przez Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej Ojców Redemptorystów.
Ostatnim wielkim dziełem życia Ojca Profesora jest inicjatywa i praktycznie wydanie Powszechniej encyklopedii filozofii - pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu - i siłami uczniów Katedry Metafizyki KUL, Aleje Racławickie 14, Lublin.
Strata jest ogromna pewnie będzie nam pomagał teraz z nieba ten wzorowy zakonnik uczeń świętego Dominika, profesor organizator i wychowawca oraz wspaniały i odkrywczy teolog filozof i humanista. Jeśli starczy mi sił poświecę jeden temat życiu świętej pamięci Ojca Profesora prawdziwego miłośnika mądrości.
==
W odpowiedzi na przesłanie informacji o wydaniu trzytomowego "Wprowadzenia do filozofii" Ojciec Święty tak napisał w podzięce Ojcu Profesorowi:
2 lutego 1996 r.
+ Czcigodny Ojcze Rektorze
(..) Ojcu Albertowi, niestrudzonemu słudze Philosophiae Perennis, oraz Wszystkim Jego Współpracownikom i Uczniom życzę błogosławieństwa Bożego
JP II
====
Jeden z cytatów wprowadzających do szóstego tomu ww. encyklopedii jest następujący:
Kulturą duszy jest filozofia; ona wyrywa z korzeniami wady i przygotowuje dusze do przyjęcia ziarna, powierza im je i [...] zasiewa, aby dojrzawszy, przyniosły jak najbardziej obfite owoce.
Ojciec Profesor Mieczysław Albert Maria Krapiec – dominikanin uczeń Ojca Jacka Wornieckiego, były rektor KUL, twórca Lubelskiej Szkoły Filozofii Klasycznej (realnej), zmarł nagle 9 maja rano. Miał 87 lat.
O. Mieczysław Albert Krąpiec OP był wieloletnim profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jego rektorem w latach 1970-1983. Był wybitnym filozofem metafizykiem, jego prace tłumaczone były na wiele języków. Jednocześnie był doskonałym organizatorem i obrońcą uczelni w trudnych czasach.
W czasach tzw. pokomunistycznej transformacji wspierał swoim zaangażowaniem KUL jak zawsze, Radio Maryja jako Przewodniczący Rady Programowej Radia i gromadząc wobec siebie elitę katolicką moralną i intelektualną w tej Radzie, i wytrwały felietonista, wysłał do Radia swoich uczniów z KUL profesorów, doktorów oraz zainicjował i praktycznie dokończył Powszechną Encyklopedię Filozofii ( przy wytrwałym wsparciu Radia Maryja) oraz wspierał takie dzieła jak Instytut Edukacji Narodowej przy Radio Maryja wysyłając tam swojego młodego wtedy jeszcze magistra a dzisiaj doktora Arkadiusza Rybę, oraz Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej Ojców Redemptorystów w Toruniu.
Ojciec Profesor zmarł w swojej celi lubelskiego klasztoru dominikanów, czytając swoje hasło "Chrześcijaństwo", które miało być zamieszczone w suplemencie. Sprawdzał je wczoraj i przy rozdziale "Nadejście Mesjasza" zmarł przy biurku, przy pracy. Z perspektywy teologicznej jest to znak Bożej obecności.
To też jest taki symboliczny znak, że tej pracy, którą tak głęboko tworzył, którą tak bardzo żył, do końca pozostał wierny. Ta Encyklopedia została zresztą ofiarowana Narodowi Polskiemu na ręce Jana Pawła II. W ten sposób Ojciec Profesor chciał, aby myśli, pojęcia stawały się silną podstawą dla kultury polskiej, dla polskiej filozofii. I na pewno mu się to udało.
Pogrzeb świętej pamięci Ojca Profesora odbędzie się w najbliższą sobotę w Lublinie.
====
WIELKI POLAK Z PODOLA - OLBRZYMIA STRATA
Mój Ojciec Profesor!
Jeden z ostatnich wielkich Polaków i katolików z okresu po odzyskaniu niepodległości.
Mam liczne osobiste wspomnienia związane z Ojcem Profesorem Mieczysławem Albertem Marią Krąpcem - w Lublinie znałem Ojca Rektora z famy jaką miał jako Ojciec Rektor KUL - Ojciec studentów - Ojciec odpowiedzialny za Lubelską Katolicką Alma Mater ( Matkę Żywicielkę) - KUL.
Znałem Ojca Profesora z opowiadań mojej Mamy z czasów nauki w gimnazjum klasycznym i, Wincentego Pola w Tarnopolu ( "województwo podolskie" ) oraz ze spotkań kresowiaków podolskich w Opolskiem, Wrocławskiem i Lubelskiem.
W ostatnich latach słuchałem Ojca Profesora w felietonach 7.50 w Radio Maryja ( chociaż od kilku lat już nie przesyłał tych felietonów do Radia). Na żywo widziałem niedawno Ojca profesora w Toruniu na sympozjum organizowanym przez Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej Ojców Redemptorystów.
Ostatnim wielkim dziełem życia Ojca Profesora jest inicjatywa i praktycznie wydanie Powszechniej encyklopedii filozofii - pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu - i siłami uczniów Katedry Metafizyki KUL, Aleje Racławickie 14, Lublin.
Strata jest ogromna pewnie będzie nam pomagał teraz z nieba ten wzorowy zakonnik uczeń świętego Dominika, profesor organizator i wychowawca oraz wspaniały i odkrywczy teolog filozof i humanista. Jeśli starczy mi sił poświecę jeden temat życiu świętej pamięci Ojca Profesora prawdziwego miłośnika mądrości.
==
W odpowiedzi na przesłanie informacji o wydaniu trzytomowego "Wprowadzenia do filozofii" Ojciec Święty tak napisał w podzięce Ojcu Profesorowi:
2 lutego 1996 r.
+ Czcigodny Ojcze Rektorze
(..) Ojcu Albertowi, niestrudzonemu słudze Philosophiae Perennis, oraz Wszystkim Jego Współpracownikom i Uczniom życzę błogosławieństwa Bożego
JP II
====
Jeden z cytatów wprowadzających do szóstego tomu ww. encyklopedii jest następujący:
Kulturą duszy jest filozofia; ona wyrywa z korzeniami wady i przygotowuje dusze do przyjęcia ziarna, powierza im je i [...] zasiewa, aby dojrzawszy, przyniosły jak najbardziej obfite owoce.