Dostrzeganie bliźnich i odkrywanie wartości. Materiały na wesoło i na bardzo poważnie, o nas, dla Was i o całym świecie. Nieoficjalna strona katolicka (także dla niekatolików i wątpiących).
	Strona Duszyczek i Duszków - Internetowa wspólnota pomocy i wsparcia duchowego. Rozmowy, wartości, intencje DUSZKI.PL a tak dokładnie to Duszyczki i Duszki (*) - czyli "Duszkowo" :-) Dzisiaj jest: 2024-11-21 08:42:36 Aktualizacja dnia: 2024-10-27 09:32:05
Gdy oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku - od 0 do 201 lat ;-)

Rocznica 18 lat oficjalnego działania Duszków w dniu 01.11.2023 i 17 lat strony Duszki.pl! ^(*):-) Serdecznie zapraszamy!

UWAGA! Ten serwis, strona i podstrony mogą używać cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)!

Oryginalne rączki

Mojej siostrze Izabeli z życzeniami wielu łask i błogosławieństwa Bożego

Każda dłoń powinna mieć pięć ślicznych paluszków

I małe paznokcie, które chroni tyleż samo opuszków

Dorosłe panie czasem je lakierem malują

I dzięki temu piękniejsze się czują

Niestety, Pan Bóg inaczej świat ułożył

I na każdego barki tyle, ile jest w stanie znieść, włożył

Dlatego nie wszystkie jego dzieci mają typowe dłonie,

Ale przez to ich serduszka nie podlegają specjalnej ochronie,

Nie mają, tak jak inni, wszystkich palców u ręki

Co niekiedy jest powodem wielkiej udręki,

Ale tak jak inni kochają i pragną być kochani,

Z powodu swojego wyglądu nie czują się przez los pokonani

Żyją tak jak cała reszta świata

Posiadają mamę, tatę, siostrę, brata

Trudno jest im coś podnieść, ukroić, fizycznie pracować

Ubierać się, myć, a także prasować

Ich rączki sprawiają również, że szybko pisać nie umieją

I ciągle się martwią, gdzie się ze swoimi skromnymi umiejętnościami podzieją

Czasem płaczą cichutko, tak by nikt ich nie słyszał

I tak by ich słabości nikt nie widział

Jedni pytają Pana Boga, dlaczego właśnie oni?

I zadając jednocześnie to pytanie, dziecko od towarzystwa stroni

Ale bywają tacy, którzy już dawno się z kalectwem pogodzili

I z wiarą na podbój świata popędzili

Tym, którzy są smutni, krzywe spojrzenia nie pomagają

Bo oni, takimi, jakimi są, w przeciwieństwie do Jezusa, siebie nie kochają

Nikt się nad nimi nie musi litować

Ale nie powinien u nich gorzkich łez powodować

Bo oryginalne rączki, choć sprawiają problemy, to nie koniec świata

Ale łaska, która pomaga znaleźć życzliwego kamrata

Takiego, który wygląd swojego przyjaciela zaakceptuje

A ten z wadą dłoni kimś wyjątkowym się poczuje.

 

Wróć do strony głównej