Słowo Boże na sobotę 26.o1.2008r

Wspomnienie świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa

(2 Tm 1,1-8)
Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, /posłany/ dla /głoszenia/
życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego
dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa,
naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z
czystym
sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach.
W
nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć - pomny na twoje łzy - by
napełniła
mnie radość na wspomnienie bezobłudnej wiary, jaka jest w tobie; ona to
zamieszkała pierwej w twojej babce Lois i w twej matce Eunice, a pewien
jestem, że /mieszka/ i w tobie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci,
abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez
włożenie
moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości,
i
trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani
mnie,
Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych
dla
Ewangelii według mocy Boga!

lub

(Tt 1,1-5)
Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, [posłany do szerzenia]
wśród
wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w
pobożności, w
nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny
Bóg,
a we właściwym czasie objawił swe słowo przez nauczanie powierzone mi z
rozkazu Boga, Zbawiciela naszego - do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we
wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa,
Zbawiciela naszego! W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe
sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów,
jak ci
poleciłem.

(Ps 96,1-3.7-8.10)
REFREN: Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów

Śpiewajcie Panu pieśń nową
śpiewaj Panu, ziemio cała.
śpiewajcie Panu, stawcie Jego imię,
Każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę
wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda
pośród wszystkich ludów

Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.
licoście wśród ludów, że Pan jest królem.
On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje,
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

(Łk 4,18)
Pan mnie posłał, abym ubogim głosił dobrą nowinę, więźniom głosił
wolność.

(Łk 10,1-9)
Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu
dwóch
i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości,
dokąd
sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie
wielkie,
ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił
robotników na
swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście
z
sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie
pozdrawiajcie!
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!
Jeśli
tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli
nie,
powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają:
bo
zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.
Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam
podadzą;
uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do
was
królestwo Boże.